کودکان در همه جا در معرض محتوای ناشایست رسانه ای قرار دارند و از طریق اینترنت با موقعیت های خطرناک تماس می گیرند. فیلم های YouTube ، اتاق های گفتگو و حتی محتوای نوشتاری می تواند خطری ایجاد کند. اگر یک چیز باعث جنبش جهانی شود ، ترس برای کودکان ما است.

طبق ارزیابی جهانی تهدید ، سو exploاستفاده و سو sexual استفاده جنسی از کودکان در اینترنت ، سریعتر از روشهای فعلی پیشگیری و واکنش ما در حال افزایش است.

اگرچه ما امیدواریم که نظارت و مراقبت والدین و اقدامات ایمنی برای محافظت از خردسالان کافی باشد ، اما این فقط صدق نمی کند. هم شرکت ها و هم دولت ها خواهان تلاش هایی هستند که متناسب با ریسکی باشد که افراد خردسال در اینترنت هر روز با آن روبرو می شوند.

س realال واقعی این است که مسئولیت محافظت از کودکان در برابر محتوای وب سایت به عهده کیست؟ آیا این یک مسئولیت دولتی است؟ ملی؟ یا آیا نقش شرکت های فناوری در بهبود حمایت ها است؟

این سوالات کلی از مارک ها و سازندگان محتوا می خواهد که درباره اینکه چه کسی محتوای آنها را مشاهده می کند و چگونه ممکن است بر روی آنها تأثیر بگذارد ، فکر کنند. از این گذشته ، آیا وظیفه همه این نیست که از جوانان آینده محافظت کنیم؟

4. از طرف تلنگر: بسیاری فکر می کنند نباید دولت را درگیر کرد
از آنجا که ویروس کرونا ویروس بزرگی شده است (و موضوع داغ هر سایت رسانه های اجتماعی است) ، سوالات جدی در مورد چگونگی جلوگیری از انتشار اطلاعات غلط وجود دارد. آیا وظیفه دولت این است که در زمان بحران وارد عمل شود؟ یا این به شرکت های شخصی بستگی دارد؟بسیاری از سیستم عامل های رسانه های اجتماعی ، از جمله فیس بوک و Pinterest ، در تلاشند تا از انتشار اطلاعات نادرست در مورد ویروس جلوگیری کنند. هنوز هم برخی از آنها این سال را مطرح می كنند كه آیا دولت برای جلوگیری از ایجاد وحشت و ارتقا the سطح رفاه عمومی عموم مردم باید وارد عمل شود.

برخی دیگر به شدت معتقدند که دولت در تنظیم هیچ محتوای شبکه های اجتماعی جایی ندارد. همانطور که جان سمپلز نوشت ، "جلوگیری از آسیب های ناشی از" اخبار جعلی "یا" "سخنان نفرت انگیز" فراتر از صلاحیت دولت است ؛ به نظر می رسد شرکت های فناوری مصمم هستند که با چنین آسیب هایی مقابله کنند ، و دولت کاری کم برای این کار باقی می گذارد. "

آیا در کشورهایی که حق آزادی بیان دارند ، آیا دولت واقعاً حق تعیین اطلاعات صحیح را دارد؟ خوب ، بستگی به این دارد که از چه کسی بپرسید ، اما بخش عمده ای از مردم "نه" قاطعانه به شما می دهند.

یک مقررات واقعی چقدر واقع بینانه است؟

اکنون ، ما به سالی می رسیم که شما واقعاً برای پاسخ به اینجا آمده اید: آیا در سالهای آینده محتوای آنلاین واقعاً نظم و قانون بیشتری پیدا می کند؟ آیا بازاریاب ها مجبورند تغییرات بزرگی در نحوه تولید محتوا ایجاد کنند؟

پاسخ پیچیده است. همانطور که از اطلاعات بالا مشاهده می کنید ، ده ها عنصر مختلف وجود دارد که باید در نظر گرفته شود: حق آزادی بیان ، حمایت از خردسالان ، دخالت دولت برای حفظ امنیت ملی.

از سال 2020 به نظر می رسد هیچ مدل جهانی وجود ندارد که بتواند برای تنظیم اینترنت کار کند. این بدان معنا نیست که مقررات افزایش نخواهند یافت - این فقط به این معنی است که هر کشور ، شرکت و فرد با چالش ها و پروتکل های مختلف نظارتی روبرو خواهند شد.